با تمام ِ ایمانش به جنگ رفت ، با تمام ِ باورش عاشق شد ! در هر دو , قلبش را جای گذاشت پیش ِ دشمن ، پیش ِ دوست! دیگر هیچ نداشت , سکوت تنها پناهش بود !
مجتبی_دادوند
اردیبهشت ۱۴۰۱
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *
دیدگاه *
نام
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی مینویسم.