قلب

با تمام ِ ایمانش به جنگ رفت ،
با تمام ِ باورش عاشق شد !
در هر دو , قلبش را جای گذاشت
پیش ِ دشمن ، پیش ِ دوست!
دیگر هیچ نداشت ,
سکوت تنها پناهش بود !

مجتبی_دادوند

اردیبهشت ۱۴۰۱

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *