دوست داشتنم عمیق درد می کِشد باورم در خود می پیچد امیدم نبض ِ آرامی دارد بوسه هايم در سایه انتظار، پرَپَر میشوند . عشق می پندارد که هنوز هم در دو بدن جاریست و پا به پای تردید رنج می کشد!
مجتبی_دادوند آذر ماه ۱۴۰۰
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *
دیدگاه *
نام
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی مینویسم.