پا به پای تردید

دوست داشتنم عمیق درد می کِشد
باورم در خود می پیچد
امیدم نبض ِ آرامی دارد
بوسه هايم در سایه انتظار، پرَپَر میشوند .
عشق می پندارد که هنوز هم
در دو بدن جاریست و
پا به پای تردید رنج می کشد!

مجتبی_دادوند
آذر ماه ۱۴۰۰

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *