مَه ناز

من آن شب ِ آرامم که سرشاراست از
سکوت ِ ستاره ها،نوازش ِ نسیمی آرام ،
خواب پروانه ها بر گل ,
با صدای قدمهایی از تنهایی ِ شبگرد
اما بی مَه ِ ناز
تاریک ِ تاریک ِ تاریک !

مجتبی_دادوند
اسفند ماه ۱۴۰۱

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *