من آن شب ِ آرامم که سرشاراست از سکوت ِ ستاره ها،نوازش ِ نسیمی آرام ، خواب پروانه ها بر گل , با صدای قدمهایی از تنهایی ِ شبگرد اما بی مَه ِ ناز تاریک ِ تاریک ِ تاریک !
مجتبی_دادوند اسفند ماه ۱۴۰۱
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *
دیدگاه *
نام
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی مینویسم.