خنده ی شب

شب می‌خندید به روشنایی کوچک خانه ی ما
خوب می‌دانست
چراغ چه دلخوشی کوچکی ست ،
آن بیرون ،پشت پنجره ها
تمام شهر را ظلمت فراگرفته است !

مجتبی_دادوند
۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۰

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *